|
November 2006 |
|
1 november |
Vorige week een ingrijpende beslissing genomen: |
We hebben Cloë laten steriliseren. |
Met pijn in m'n hart dat wel, maar het leek ons de beste oplossing |
om haar hormoonschommelingen onder controle te krijgen want dat maakte |
dat ze soms knap humeurig reageerde op de andere katten. |
Bovendien heeft ze twee mooie dochters die voor nageslacht mogen zorgen. |
|
Ze was vreselijk zielig na de narcose en rook natuurlijk heel vreemd |
maar toen we thuiskwamen was grote Zuma de eerste die haar |
heel voorzichtig besnuffelde om d'r vervolgens een grote poetsbeurt |
te geven waar ze zichtbaar van genoot. |
De lieverd; was zo ontroerend om te zien. |
|
Samen met twee kattenvriendinnen ben ik naar |
de wereld katten show in Maastricht geweest. |
Was echt enorm groot en heel leuk om te zien hoe het er op een |
Fife show aan toe gaat. Maar ik maakte deze lange reis natuurlijk |
|||
ook met een ander doel, n.l. het scouten van een dekkater. |
|||
|
Is soms behoorlijk frustrerend. |
Sommige vinden dat ik de lat te hoog leg, zeker voor een nest waar ik |
waarschijnlijk zelf niets van zal aan houden maar ik hoop toch dat mocht |
het zo ver komen er in ieder geval iets van door zal gaan ook al |
is het dan niet bij ons. Het streven is toch om mooie |
en gezonde dieren op de wereld te zetten die een kleine |
bijdrage kunnen gaan leveren aan dit zo unieke ras. |
|
7 november |
Cloë's sterilisatie is nog geen twee weken geleden |
maar nu al zien we gedragsverandering. |
Wilde ze het laatste half jaar niets meer weten van d'r dochters nu zoekt |
ze ze steeds weer op, ze worden driftig gepoetst en kruipt bij ze om te slapen. |
Vooral Ayasha is favoriet wat wel opvallend is want zij was ook degene |
die als kitten steeds werd uitverkoren om het nest uitgesleept te worden. |
Ik zie altijd in gedachten nog hoe ze met het arme wurm |
in d'r bek met veel kabaal de trap af kwam hobbelen. |
|
Wij en evenals de andere katten zien dit alles met verbazing |
maar ook met enig wantrouwen aan. |
De ultieme test komt binnenkort als de jonge meiden |
van de pil af gaan en dus krols worden. |
Ze is nu laagste in rangorde; zal ze dit weten te accepteren ? |
|
|
15 november |
Het is 'n stuk gezelliger geworden binnen de groep |
nu Cloë weer aansluiting zoekt bij d'r dochters. |
In de eerste plaats voor haar zelf maar ook Angel en Yasha zijn minder |
achterdochtig naar Cloë toe en wij hoeven niet meer als scheidsrechter |
op te treden. Kortom een stuk minder stress. |
We zijn er in geslaagd om Angel's gewicht naar beneden |
te krijgen door geen harde brokken of tonijn meer over de Carnibest |
te doen als smaakmaker en in het begin vond ze het echt |
helemaal niets waardoor ze vanzelf minder ging eten. |
Inmiddels weegt ze 3150 gram en dat is prima voor zo'n stevige meid. |
Moeder en zus zijn veel tengerder gebouwd en schommelen altijd |
rond de 2700 gram maar ik zou ze liever iets zwaarder zien. |
|
Tijdens het jaarlijkse uitstapje van Zuma naar de |
dierenarts hem ook gewogen en dat viel reuze mee. |
Met z'n grote kop en poten hadden we hem ingeschat |
op een kilo of 6 maar de weegschaal bleef steken op 4700 gram. |
Niet verkeerd voor een zwaargebouwde kastraat kater. |
Nu er minder knabbelgoed op het menu staat |
is het van belang om 'n alternatief te serveren om het gebit |
gezond te houden, daarom de rauwe kippennek geïntroduceerd. |
De meningen zijn verdeeld; Zuma wordt helemaal gek en |
sleept grommend z'n "prooi" door de tuin om het |
vervolgens in een rustig hoekje met veel gekraak op te peuzelen |
maar de dames vinden het nog te barbaars en houden |
het voorlopig bij nieuwsgierig gesnuffel. |
|
|
jammy, jammy |
Zuma zit nog na te genieten |
20 november |
Zie zo, de meiden hebben hun eerste buitenlandse punt binnen. |
De show in Antwerpen was behoorlijk chaotisch. Er werden nogal |
wat fouten gemaakt met gevolg dat we pas om half acht klaar waren |
maar toen gingen we dan wel naar huis met een BIV en BIS voor Angeni. |
|
Er waren meer dan 700 katten en enorm veel publiek wat een gezellige sfeer gaf. |
Het was heel erg leuk om te zien dat wildvreemde mensen vol aandacht |
en enthousiasme onze verrichtingen volgden en foto's maakten. |
Ons wildkleur meisje heeft nog geen show gedaan zonder podium |
prestatie dus we weten onderhand wel wat ze waard is maar |
toen we bij de keurmeester stonden zag ik het deze keer somber in. |
Hij zei niets, pakte haar op, zette haar weer neer en ging zitten |
schrijven zonder ook nog maar naar d'r te kijken. |
Volgende !! |
Groot was dus de verbazing toen ze alsnog in de prijzen viel. |
|
Uit het keurrapport bleek dat hij toch wel wist waar hij |
|
het over had. Zeker iemand met veel ervaring of zo. |
|
|
|
speciale prijs (BIV) |
|
|
|
|
|
|
|
nomineren |
|
|
|
prijsuitrijking BIS |
|
|
|
Deze keer eens geen bling bling maar 'n mooi beeldje. |
|
Complimenten voor de BCF voor deze originele prijs |
|
* |
Komende zondag gaan we showen in Wassenaar |
wat inmiddels een traditional is geworden voor ons. |
* |
28 november |
De show begon zo goed maar liep helaas minder leuk af. |
De katten waren relext op de keurtafel en de keurmeester vond Ayasha |
ons chocolate meisje mooi genoeg om haar BIV te maken. |
Zo leuk dat zij nu ook weer eens in de prijzen viel. |
Angeni werd BIS bij de poezen en tijdens het nomineren ging alles nog goed |
maar met het nomineren voor de BOB ging de kat naast ons |
door het lint wat veel onrust veroorzaakte bij de andere katten en ik stond |
met het zweet in de handen want voelde de spanning in het poezenlijf |
opkomen. Maar Angel hield zich in en ik slaakte een zucht van verlichting. |
Daarna het podium op voor de BIS beker uitreiking, poseren voor |
de fotograaf en wachten op de bekendmaking van de BOB. |
En toen ging het helemaal mis.... |
|
Angel ziet ineens weer een kat naast zich staan en wil maar |
één ding: Wegwezen voordat iemand weer vervelend gaat doen. |
Ik probeerde haar met alle macht op de grond te duwen, in d'r |
nekvel te grijpen maar een kat in het nauw maakt rare sprongen, |
ze beet en sloeg wild in m'n handen en ik gilde om hulp. |
Gelukkig kwam daar Henk en nog wat andere doortastende |
omstanders die haar overnamen en in een draagmand stopten |
en ik werd naar de EHBO gebracht. |
Zo eindigde deze show in het ziekenhuis waar we vertrokken met |
een tetanus injectie, antibiotica kuur en een ingezwachtelde hand. |
Thuis was Angel weer helemaal zichzelf, de andere katten |
werden besnuffelt en ze vielen gezamenlijk aan op hun bordje carnibest. |
Alles bij elkaar een heel vervelende ervaring voor ons want ik hou er eigenlijk |
helemaal niet van om in de belangstelling te staan maar ook |
voor de omstanders want het was niet leuk om |
te horen en zien en de mensen die vlak bij stonden met hun katten |
hadden wel willen helpen maar waren machteloos want |
zij hadden hun handen vol aan hun eigen dieren. |
Maar bovenal vind ik het heel triest voor onze Angeni. |
|
hier is er nog niets aan de hand..... |
We zijn weer een paar dagen verder en de schrammen genezen goed maar |
de bijtwonden zorgen nog steeds voor een opgezwollen en pijnlijke hand. |
En Angel...... |
Die is zich niet bewust van de gevolgen van deze actie |
en ligt gewoon lekker te slapen op m'n schoot terwijl ik dit schrijf. |