Uitgebreide  fotoserie  van het B  nestje zie : "Gallery kittens" in het menu

 
 

September 2007

zaterdag 1 september

 

Ik loop een klein beetje achter met m'n verslag want we hadden het

druk rond het vertrek van Billy Bob en de computer liet het ook even afweten.

Inmiddels is alles geregeld en de foto's komen later dit weekend.

 

Vanmorgen was het zo ver: We hebben Billy Bob - 13 weken oud, 1800 gram

zwaar - naar z'n nieuwe mensen gebracht en we zijn hartstikke

trots op het  manneke want hij deed het perfect.

In de auto had ik een groot dik kussen op m'n schoot waar hij comfortabel

op z'n rug al trappelend met de pootjes in de lucht ging liggen snorren.

Een klein uurtje later stapte hij vol zelfvertrouwen in z'n nieuwe

woonomgeving rond.

 

 

Alles werd besnuffeld, er was een nieuw speeltje voor hem

en al snel ging hij op z'n gemak z'n vachtje zitten poetsen....

Totdat er een grote boskat in het vizier kwam.

SLIK,  dat was schrikken.....

 

 

Minoes een gecastreerde Noorse meid van een jaar oud

is even een paar maatjes groter dan hij maar schrok zich ook

 wezenloos bij het zien van deze indringer.

Over en weer werd er wat geblazen en Billy Bob kroop voor de

zekerheid weg in een hoekje naast de kast.

Ik heb hem nog even getroost - nou ja eigenlijk was ik zelf degene

die troost zocht - en na een dikke knuffel begon hij al weer te spinnen

maar ik liet hem achter met pijn in 't hart.

 

Ook al weet je dat de katjes goed terecht komen in liefdevolle tehuizen,

 het blijft een moeilijk aspect van het fokken.

Afgelopen dagen kroop de melancholie al onder m'n huid

en kreeg ik het soms moeilijk terwijl ik met z'n foto's bezig was,

papieren in orde brengen en z'n tasje pakken.

 

De komende weken moeten we daar nog twee keer doorheen en heel

even denk je dan; dit doe ik niet meer, dan maar geen nestjes meer.

Maar van de vorige keer weet ik dat het slijt en wat hebben

we genoten van de kleintjes, het was toch weer prachtig om het

wonder van de geboorte mee te maken en de ontwikkeling te

volgen van kleine zwarte molletjes tot prachtige stevige katjes

met heerlijke karaktertjes.

 

Wim, Margret, Suzanne en Dennis,

Gelukgewenst met jullie nieuwe aanwinst, zorg goed voor

het kleine knuffelbeertje dan zal hij jullie zeker heel veel

liefde en plezier geven.

 

De laatste avond in het ouderlijk huis brachten we gezellig

samen door op de bank; filmpje kijken...

 

eerst opstarten

gezellig samen

 

spannend

                 !!

 

2 september

 

Vanmorgen gebeld en alles gaat goed met Billy Bob.

Hij heeft voor het eerst in z'n jonge leventje de nacht alleen doorgebracht.

Nadat alle lichten uit gingen heeft hij tien minuten geprotesteerd en

daarna kreeg de vermoeidheid de overhand.

Wel een beetje sneu natuurlijk als je de harige warmte van je moeder en

nestgenootjes bent gewend maar eerst moet er op het gemak

kennis gemaakt worden met Minoes en als dat goed gaat

mogen ze pas samen zonder toezicht.

Vandaag lopen ze beiden vrij rond in de woonkamer en begluren

elkaar op afstand en tot nu toe geven ze elkaar de ruimte.

Hij is op de bak geweest, heeft gedronken maar echt veel eetlust

had hij niet want z'n bordje carnibest bleef onaangeroerd,

 er werden alleen wat harde brokjes weg geknabbeld.

Gelukkig lijkt hij behoorlijk relaxt want meneer zat vanmorgen al

in de nek van de dochter des huizes samen TV te kijken

wat met veel spin gepaard ging en dat soort berichten horen we graag.

 

Gistermiddag kreeg Angel pas na 'n paar uur door dat er iets niet

in de haak was en heeft wat lopen miepen en zoeken maar dat was

vrij snel over en de hele nacht was ze samen met de twee

overgebleven kindjes en heeft verder geen kik meer gegeven.

En zo heeft de natuur weer bepaald hoe het hoort.

Dus nu kan ik m'n schuldgevoel dat ik haar baby heb ontvoerd

een stukje makkelijker loslaten.

 

Vandaag kwam hondje Laska weer op bezoek, Bandit vond het

 reuze interessant en bleef hem achterna lopen maar Laska hield

afstand dus samen spelen zat er niet in maar het is mooi dat

hij weinig of geen angst toont tegenover het fenomeen hond.

Bonita kwam ook even haar nieuwsgierigheid bevredigen

maar ze is of een beetje bang of vind het niet boeiend want ze

koos al snel voor de veiligheid van het bovenste hangmatje

in de klimpaal vanwaar ze goed overzicht had.

Voorheen was dit de lievelings stek van Billy Bob maar

het lijkt erop dat Bonita haar hangmat - een verdieping

lager - heeft ingeruild voor de hoogste ( in rang??)

 

 

Er kwam net weer een berichtje van B.B.

plus de eerste foto's dus ben ik meteen maar aan de slag gegaan

en vanaf nu is er voor al z'n fans een eigen pagina voor Billy Bob

Deze is te vinden onder de gallery knop in het menu.

 

 

4 september

 

De pagina's van B.B. en van Azuma zijn weer bij gewerkt.

 

Sinds het vertrek van Billy Bob lijkt het alsof de vaart er hier een beetje uit is.

Bandit liep net in z'n uppie een beetje binnensmond te miepen en

rond te zoeken en moeder Angel is wel heel erg rustig en trekt zich een beetje terug.

Ze zijn nog wel druk met allerlei speeltjes bezig maar ieder voor zich

en minder samen en ze dringen zich nu wat meer op bij de mens

en willen op de meest vreemde momenten opgepakt worden om te knuffelen.

 

Eigenlijk komen de grote katten nu meer in beeld want Bandit

probeert zo nu en dan Zuma  op z'n lijf te springen die daar 'n beetje

van schrikt en blaaskaakje Ayasha onderneemt pogingen

om met Bonita te spelen !!!! Ja, ja , de wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Oma Cloë vindt dat al die aandacht voor de ukkies lang genoeg

heeft geduurd en floept 's avonds weer mee met ons naar boven

om lekker op bed te gaan liggen slapen zoals ze gewent was te doen

voordat Angel zwanger raakte.

 
 

6 september

 

Omdat de ontmoetingen met hondje Laska wel goed gingen

zijn we gisteren een stapje verder gegaan en kwamen de nieuwe

mensen van Bonita langs met hond Puck, een grote boxer.

Dit was even andere koek natuurlijk en Bandit viel van schrik

uit het hangmatje waar beide kittens zich hadden verschanst.

 

Om al te grote onrust te voorkomen hadden we de grote katten

op een andere kamer geplaatst en zo konden de kleintjes

rustig de bewegingen volgen van deze kolos.

Was Bandit bij de spaniël knap brutaal, nu bleef hij toch

argwanend boven in de klimpaal zitten.

Na een beetje geblaas ging Bonita redelijk relaxt alles

af liggen kijken en ik dacht ook met enige nieuwsgierigheid.

We hebben het bewust niet willen forceren en ze niet op

ooghoogte met elkaar in contact laten komen, gewoon de hond

op de grond en de katjes op veilige hoogte in de klimpaal.

Niet dat er van Puck enig gevaar was te dulden want het is een

goed getrainde lieverd die katten is gewent maar een

angstige kat kan rare sprongen maken.

 

De bedoeling van dit alles is dat we zo proberen de kittens op

hun toekomst met hun nieuwe huisgenoten voor te bereiden en voor

Bonnie komt dat sneller dan verwacht want zij gaat komende

zondag al verhuizen.

 

Vandaag zijn de kittens alweer 14 weken oud.

Het verschil in poes/kater wordt steeds groter want Bandit weegt

inmiddels 1940 gram !!  Wat echt veel is maar als je hem ziet lopen oogt hij slank.

Kleine zusje is wel een stuk fijner gebouwd en weegt 1664 gram.

 

 

11 september

 

Twee dagen geleden hebben we Bonita naar d'r nieuwe huis

gebracht en ik verwacht dat de gewenning iets langer zal gaan

duren dan bij Billy Bob vanwege het groter aantal

aanwezige huisdieren maar het is een dapper meisje, ze komt er wel...

 

nog 'n laatste knuffel van mama

 

Jan en Jacqueline ook jullie gefeliciteerd met jullie nieuwe huisgenootje.

Ik hoop dat ze een knuffelige aanwinst zal worden voor jullie gezinnetje.

 

Tot nu toe hebben we het altijd getroffen met onze kittenkopers.

We worden trouw op de hoogte gehouden van de laatste

ontwikkelingen en krijgen foto's toegestuurd om de

verhalen te ondersteunen.

We waarderen dit zeer want ook al is het onmogelijk om

alle kittens zelf te houden zo blijven ze altijd in onze verbeelding.

 

Bonita heeft nu ook haar eigen pagina gekregen

Voor wie het leuk vindt om te zien hoe het verder gaat

met dit sorrel poppetje, ze is net als B.B. te vinden in de

Gallery en dan doorklikken op haar naam.

 
 

14 september

 

Met twee van de drie kittens uitgevlogen is het hier in huis

wel héél erg rustig en stil  geworden.

Als ik beneden ben mis ik het geluid van "kindervoetjes"  boven

m'n hoofd, geen kudde "paarden"  meer op de trap want

geloof het of niet zo klonken ze echt als ze naar boven renden.

Vaak denk ik aan Billy Bob en Bonita hoe het was en hoe

het nu met ze gaat en zou ze even willen knuffelen.

Bandit is nu ineens ook geen kitten meer en gaat op in de groep met volwassenen.

Ik weet dat ze goed terecht zijn gekomen en we worden

regelmatig op de hoogte gehouden van hun wel een wee

en dat is vreselijk leuk maar ze komen steeds een stukje verder

van me weg te staan, misschien juist omdat je weet dat ze het goed hebben.

Alle enthousiaste verhalen over ze van hun nieuwe mensen

maakt het voor ons eenvoudiger om ze los te laten.

 
 

15 september

 

Woensdag liet Cloë ons schrikken, ze maakte 'n zieke indruk

wilde niet meer eten en na observatie bleek ze ook diaree te

hebben dus de volgende dag op naar de dierenarts.

Hij constateerde een lichte verhoging en waarschijnlijk

'n ontsteking aan de dikke darm.

Met de antibiotica en aangepast dieet was ze snel weer

 het vrouwtje, maar gisteren merkte we dat nu Zuma niet

helemaal lekker in z'n vel zat want hij wilde niet eten,

nou Zuma en niet eten dan weet je zeker dat er iets niet klopt.

Voor de zekerheid de hele groep van het regulieren voedsel gehaald

en gekookte kip met veel rijstewater gegeven en wat AD

om de darmen te ontzien want die hoeven niet zo hard te werken bij dit menu.

 

Geen idee wat dit nu geweest is en ik hoop maar dat het hier

bij blijft, in ieder geval heeft elke kat vanmorgen weer goed gegeten

en maken ze een vrolijke alerte indruk.

Zuma en Bandit waren de laatste die van het bord weg liepen

en wat kan dat kleine ventje bunkeren, hij blijft echt doorgaan,

 soms haal ik het onder z'n neus vandaan want hij weet geen maat te houden.

 

Donderdag was Bandit 15 weken oud en woog maar liefst 2050 gram !

Het gekke is dat hij heel slank blijft ogen, zeker zware botten ofzo.

Als alles volgens plan gaat mag hij volgende week ook naar

z'n nieuwe mensen toe.

 
 

18 september

 

Er zijn weer nieuwe foto's geplaatst op de pagina's van

Billy Bob, Bonita en Azuma.

In het kittenalbum de laatste foto's van Bandit die morgen

vertrekt naar België.

 
 

De dag loopt bijna ten einde en ik geniet nog even van de laatste

uurtjes met Bandit samen.

Alsof hij het aanvoelt dat elke minuut telt, is hij vandaag super

aanhankelijk, zit bij me op schoot of loopt voor m'n voeten.

Wat kan hij luid spinnen en wat is z'n vachtje fluweel zacht....

 
 

20 september

 

Gisteren dus Bandit weggebracht, bijna 16 weken

oud met een gewicht van 2135 gram.

Na een lange rit van ruim twee uur waarbij hij heerlijk in m'n

armen lag en geen kik gaf werden we gastvrij onthaald in Hasselt.

 

Maaike en Frederik, gefeliciteerd met jullie nieuwe huisgenoot.

We hopen dat Bandit een lieve en gezellige aanwinst is

voor jullie en de andere huisdieren.

Bandit's eigen pagina

 

Het was een hard gelag om terug te rijden met een lege kooi op de achterbank.

Thuis gekomen werden we verwelkomt door vier grote katten

met vragende ogen maar een bordje eten deed alles vergeten.

 

 

21 september

 

Het is vreselijk stil in huis nu ook het laatste kitten de deur uit is.

Ik heb een beetje hetzelfde gevoel als wanneer je terug komt van een fijne vakantie.

Je hoofd zit vol met warme herinneringen en je moet de koffer

uitruimen, alles een plekje geven en jezelf vermanen

om weer tot de orde van de dag over te gaan.

 

De koe bij de horens gevat en met heimwee in 't hart al het kitten speelgoed opgeruimd.

Somalikittens de deur uit en Berber kleden er weer in en de

extra mandjes en werpkist naar de bergruimte op zolder.

Op de meest vreemde plaatsten kwam ik frutsels tegen die toch

niet echt in de categorie speelgoed vallen; 'n oorbel onder het bed,

wattips op de trap, gebruikte tissues achter de kast en

make - up spulletjes die ik al even kwijt was.

Die kleine donderstenen konden alles gebruiken.

We kunnen nu weer met een kattenbak minder toe en ik heb

de neiging om te veel carnibest te ontdooien.

 

Voor de grote katten is alles nu weer "back to normal" alsof er nooit kittens zijn geweest.

Angel is weer helemaal terug in de groep en zit samen met

zus Ayasha op de kast, ze rennen weer achter elkaar aan

en nu de avonden wat frisser worden liggen ze voor het eerst

sinds maanden weer gezellig met z'n allen op de bank en voor het haardvuur.

 

Morgen is DE GROTE DAG van de topkat awards.

Maar hoe hoog Angel ook mag eindigen, wat het moederschap

betreft staat ze op nummer 1.

Ze heeft een mooi nest op de wereld gezet en tot op de laatste dag

haar verantwoordelijkheid gedragen.

 

Angeni we zijn trots op je.

 
 

23 september

 

De uitreiking van de topkat competitie was een gezellige bijeenkomst.

We werden ontvangen met koffie en gebak en we hadden tijd om

even bij te praten met "collega" fokkers.

 

Eerst even 'n kleine uitleg over deze competitie.

De Nederlandse katten fokkers vereniging houdt een heel seizoen

(najaar tot voorjaar) de uitslagen bij van de shows en alle deelnemende katten.

Elke podiumplaats (behalve de BIV) is punten waard,

 hoe hoger hoe meer punten.

Later worden de 20 eigenaren van de hoogst scorende katten

uitgenodigd voor de uitreiking van de prijzen.

We vonden het al een hele eer hier bij te horen en in aanmerking

genomen dat we nou ook weer niet super veel shows hebben gedaan

vinden we de twaalfde plaats heel erg leuk.

 

Angeni poserend bij haar "zilveren" plaquette

 

Het show seizoen is inmiddels weer losgebarsten maar wij raken 'n

beetje uitgeshowd omdat de dames nu zo hoog zitten

dat ze beiden nog maar één show in Nederland mogen doen,

één in Duitsland (rot eind rijden) en alleen Angeni nog één maal

in België. Ayasha heeft vorig seizoen haar Belgse punt

al gehaald en dit alles is dan voor het Europees kampioenschap.

 

Dit hele schema zou wel eens in het water kunnen vallen omdat

we ook nog andere plannen aan het smeden zijn.

 

Omdat Ayasha inmiddels de twee jaar is gepasseerd kunnen we niet

al te lang meer wachten met een nestje omdat 'n eerste zwangerschap

en bevalling steeds moeilijker worden naarmate de poes

ouder wordt dus deze winter moet het er toch van komen.

Bovendien wordt de kater waar we ons oog op hebben

laten vallen binnenkort gecastreerd.

 

Ondanks dat ik het kleine grut mis en er vreselijk van heb genoten

moet ik bekennen dat het ook wel weer fijn is zo met alleen de

basisgroep, alles is weer overzichtelijk en in harmonie met elkaar

en omdat ik weet dat alle kattenkindjes goed terecht zijn gekomen

kunnen we het nu met een gerust hart los gaan laten.

 

 

29 september

 

Angel en Ayasha moesten voor hun jaarlijkse enting naar

de dierenarts en we hebben meteen wangslijmswabs af laten

nemen voor de DNA test op PRA.

 

PRA is een oogziekte waarvan de kat op latere leeftijd blind kan worden.

Tot voor kort was dit alleen via een oogspiegeltest te doen bij

de specialist en de uitslag is altijd een momentopname.

Via DNA onderzoek weet je meteen of ze het gen dragen

of erger nog dat ze lijder zijn zodat je weet wat te verwachten in de

toekomst en héél erg belangrijk met het oog op de

keuze van een partner want we willen natuurlijk geen lijders creëren.

Een drager zal de ziekte nooit krijgen maar drager gekruist met

drager kan lijders opleveren. Drager x vrij is geen probleem.

 

De test wordt afgenomen d.m.v. kleine borsteltje die de huid op

ruwen en dat zal zeker niet prettig zijn maar gelukkig liet Ayasha

gewillig in haar bekje wroeten, Angeni echter raakte in paniek,

werd boos en plaste uit angst op de behandeltafel.

Ik vind dit zo zielig en voel me er knap schuldig onder.

 

Het is heel vervelend dat de katten zoveel testen moeten ondergaan

eer er aan 'n nestje gewerkt mag worden maar het is bittere

noodzaak om het ras gezond te houden, mede doordat de

genenpool erg klein is en ik weet zeker dat er nergens zoveel

getest wordt als bij de Somali's.

 
 
 

Terug naar augustus

Door naar oktober