pagina 3

 

Choula

29 september 2009

 

Onze "southern tour" bracht ons eerst naar Chinook in Venlo en vandaar uit zakten we af

naar Kerkrade. Wegens wegomleggingen vond de "Tom Tom" dat we dan maar een toeristische

route moesten nemen en we werden dwars door allerlei dorpjes in Duitsland gestuurd.

Best wel leuk, we hadden prachtig nazomer weer dus echt een dagje uit, alleen

kwamen we daardoor veel te laat  op onze afspraak bij Choula.

En Choula.... nou die vond het niet eens de moeite om overeind te komen.

 

 

Ze lag heerlijk op de bank in het zonnetje, opende één oogje, rolde op haar rug, om zich

vervolgens lekker op haar buikje te laten kriebelen.

Zo schattig... Maar volgens haar mensen gaat het niet altijd zo want vaak is ook zij

in eerste instantie wat terughoudend en gaat soms blazen naar vreemd bezoek.

Tja, waar kennen we dat van... Ik moest meteen aan oma Cloë denken die had ook zo haar

voorkeuren. Bij sommige mensen zat ze meteen gezellig op de stoelleuning maar er waren

ook bezoekers die altijd weer werden verwelkomt met groot geblaas.

 

 
 

 
 

 

Choula doet ons denken aan verschillende familieleden maar het minst lijkt ze nog

op haar moeder en haar nestzusjes. Onvoorstelbaar dat deze grote stevige meid

voortkomt uit onze kleine Ayasha.

Met haar grote oren, kopvorm en lichaamsformaat lijkt ze op

Bandit en waarschijnlijk zijn dat de genen die papa Ishtar hier sterk heeft

doorgegeven, ze hebben weliswaar ieder een andere moeder maar wel dezelfde vader.

Heel apart is het ook dat ze wat wegheeft van haar oom Azuma (nestbroer van moeder)

Met name de staart en aalstreep die zijn diepzwart met een nachtblauwe gloed.

Maar wie ook op wie lijkt, maakt niet uit, ze hebben één gezamelijke overeenkomst:

Heel veel knuffelen met hun mensen.

 

 

Huisgenootje Aziëlle is een heel onbevangen blauw somali poesje en zij stapte nieuwsgierig

op ons af en zat binnen de kortste keren in m'n tas.

Het is een tenger katje met een heel open karakter en ze heeft geaccepteerd dat Choula de dienst

uitmaakt. Heeft die geen zin in haar aanwezigheid dan gaat ze haar eigen gangetje en

trekt zich niets aan van Choula d'r kuren. Dus twee totaal andere karaktertjes

maar juist daardoor heel goed bij elkaar passend.

Ik ben bijzonder gecharmeerd van haar lieve snuitje en ook al is ze dan niet bij ons geboren,

als vriendje van onze Choula nemen we Aziëlle ook mee in de fotoreportage.

 

 

We brachten een genoeglijke middag door met een hapje en een drankje en ondertussen

lag Choula gewoon achter onze rug op de bank te ronken, zo vertrouwd.

De terugweg naar huis verliep minder soepel. We kwamen terecht in de een na de andere

wegomleiding en úrenlange files. Bijna vijf uur waren we onderweg waardoor

het nachtwerk werd, maar ach we hadden een heerlijke dag dan zeur je daar verder niet over.

Tenslotte doen we dit soort dingen niet elke week.

 

Bye, bye, groetjes van Choula

 
 
 

Terug naar pagina 2